Timothy Jennings, Δύο από το Τρομερό έπος του Τζέιμς Τ. Μπούκι*
-Ο επιτάφιος του Τζιμ Μπούκι
Ω, ξέρω δεν ήταν παρά μόνο ένα πράγμα,
Ένα πράγμα που έκανα κι έκανα, κι έγινα
Αρκετά καλός σ’ αυτό, που με τρέλανε,
Και μ’ άφησε γέρο και χλευασμένο και ντροπιασμένο,
Αλλά, περαστικέ, ποιο το κακό; Ποτέ δεν σκότωσα
Ούτε ζητιάνεψα από κανέναν, ούτε ποτέ είπα ψέματα.
Περαστικέ, μερικοί είναι πλασμένοι για την τρέλα,
Προσευχήσου για σένα, για την υγεία του νου σου: και
Αν μπορέσεις, πάνω σ’ αυτόν τον τάφο ξινισμένης γης,
Σε παρακαλώ, άφησε λίγο από το γλυκό νεανικό σου σπέρμα
Σε ανάμνηση των
Εργατικών και
Ροζιασμένων
Γονάτων μου.
Εργατικών και
Ροζιασμένων
Γονάτων μου.
symfwnw polu kalo
ΑπάντησηΔιαγραφή-'Περαστικέ, μερικοί είναι πλασμένοι για την τρέλα'
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει γνήσια ποίηση καί ακόμη, η δυνατότητα του σχηματισμού ενός προσωπικού υφους είναι φανερή.
otan pas kapou
ΑπάντησηΔιαγραφήkoita na pas kala
kai otan koitas na pas
ekei na ta prosexeis.
troll level 1.25
Minsk, Leykorwssia